ความวัยเก๋าของฉัน “มันไม่ใช่ภาระ” อย่าหยุดทำสิ่งเหล่านี้

อย่าหยุด..ทำงาน
เพราะชีวิตเรา จะค่อยๆ ดูไร้ค่า ไปทีละน้อยๆ
กว่าจะรู้ตัว บางเรื่องก็สายไปเสียแล้ว
อย่าหยุด..ออม
ไม่ว่าจะออม ด้วยวิธีไหน ก็ต้องรู้จักออม ทั้งซื้อพันธบัตรรัฐบาล
ซื้อหุ้น ฝากธนาคาร ออมผ่านบริษัทประกันชีวิต หรือจะซื้อทอง ซื้อที่ดิน ก็จงรีบออม
ตั้งแต่เนิ่นๆ อย่ารอพึ่งคนอื่นยามเดือดร้อน
เพราะเขา ก็มีภาระเหมือนกัน
อย่าหยุดดูแลตัวเอง
จงหล่อตามวัย ใส่ใจตัวเองเสมอ อย่าได้ปล่อยตัวเองโทรม
จนกลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประจำบ้านเด็ดขาด
อย่าหยุด..ฉลาด
จงอย่าหยุดอ่าน หยุดเขียน หยุดเรียนรู้ หยุดพยายาม
ยุดหาความรู้ใหม่ๆ ทุกวัน เพราะความรู้ทำให้องอาจ
อย่าหยุด..หาเงิน
พยายามให้มีประตู มากกว่าหนึ่งบาน ให้เงินไหลเข้ามา
เพราะถ้าบานหนึ่งปิด ก็ยังมีบานอื่นเปิดอยู่
นอกจากนั้น ชีวิต ที่สามารถพึ่งตนเองได้ จะรู้สึกว่า
ตนเองมีค่ามากยิ่งขึ้นด้วย เมื่อหาเงินใช้ได้เอง
อย่าหยุด..ท่องโลกกว้าง
นอกจากความสุข ที่ได้บินออกไปนอกรัง
สู่โลกกว้างแล้ว ความรู้ใหม่ๆ จากการได้พบเห็น ยังมากขึ้นอีกด้วย
เสมือนหนึ่งเป็น การเติมไฟให้กับชีวิตและใจเราเอง
อย่าหยุด..คบเพื่อน
โดยเฉพาะ เพื่อนเก่าที่ดีๆ จงพยายามหาเวลา ไปพบปะสังสรรค์
กับเพื่อนๆ ได้พูดคุยรำลึกความหลัง อย่างมีความสุขกัน เพราะจะทำให้เรา
ไม่พลาดความประทับใจกับความสุขบางเรื่องไป
อย่าหยุด..หาของอร่อยกิน
การหาของอร่อยกิน ไม่จำเป็นต้องอ้วนเสมอไป
เพราะเรารู้จักเสพ อย่างมีความสุข
ตราบใดที่ลิ้นยังรับรสได้อยู่
อย่าหยุด..เล่นกีฬา ออกกำลังกาย
เพราะจิตใจที่ดี ควรอยู่ใน ร่างกาย
ที่แข็งแรง เราจะได้มีชีวิต อยู่เป็นผู้สูงวัยที่แข็งแรง
และไม่เป็นภาระกับลูกหลาน
อย่าหยุด..รักตัวเอง
เพราะถ้าเราไม่รักตัวเองก่อน แล้วจะให้ใครมารัก
พอเรารักตัวเอง เราก็จะใส่ใจตัวเอง ในทุกเรื่อง และผลของการใส่ใจตัวเอง
ก็จะทำให้เรา ดูดีในทุกเวลา ทุกอิริยาบถ
อย่าหยุด..กตัญญู
คนที่สำเร็จในชีวิต มักเป็นคนกตัญญู รู้คุณคน
และคนกตัญญูรู้คุณคน มักจะประสบความสำเร็จ
อย่าหยุด..ทำบุญสร้างกุศล
เพราะจะทำให้ จิตใจเราผ่องแผ้วเบิกบาน
และส่งผลให้เรา มีความสุขมาจากข้างใน
อันเป็นความสุข ที่แท้จริงของชีวิต
อย่าหยุด..ทำสิ่งที่ชอบ
เพราะไม่รู้จะได้ทำได้อีกนาน ถึงเมื่อไหร่
เมื่อมีโอกาสทำได้ ก็ให้รีบทำเสียเถิด